Procedury udzielania i organizowania
pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w Zespole Szkół Zawodowych
im. Marii Skłodowskiej-Curie w Płocku

PODSTAWA PRAWNA

1. 1.
   Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2017 poz. 1591 z późn. zm.);
2. 2.
   Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2017 poz. 1578 z późn. zm.);
3. 3.
   Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz.U. 2017 poz. 1616);
4. 4.
   Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 25 sierpnia 2017 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1646 z późn. zm.).

1. 1.
   Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjono­wanie w szkole, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz w środowisku społecznym.
2. 2.
   Każdy nauczyciel (zwłaszcza wychowawca klasy) oraz specjalista zatrudniony w szkole (psycholog, pedagog) ma obowiązek prowadzić działania, których celem jest:

   1. a)
      rozpoznanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów, w tym szczególnie uzdolnionych;
   2. b)
      zaplanowanie sposobów ich zaspokajania.
3. 3.
   Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.
4. 4.
   Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole wynika w szczególności:

   1. a)
      z niepełnosprawności;
   2. b)
      z niedostosowania społecznego;
   3. c)
      z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
   4. d)
      z zaburzeń zachowania lub emocji;
   5. e)
      ze szczególnych uzdolnień;
   6. f).
      ze specyficznych trudności w uczeniu się;
   7. g)
      z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;
   8. h)
      z choroby przewlekłej;
   9. i)
      z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
   10. j)
       z niepowodzeń edukacyjnych;
   11. k)
       z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
   12. l)
       z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
5. 5.
   Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom/opiekunom prawnym uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu ich w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy udzielanej uczniom.
6. 6.
   Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana z inicjatywy (opinia poradni psychologiczno – pedagogicznej, załącznik nr 1):

   1. a)
      ucznia;
   2. b)
      rodziców ucznia/opiekuna prawnego;
   3. c)
      dyrektora szkoły;
   4. d)
      nauczyciela, wychowawcy, grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem;
   5. e)
      pielęgniarki szkolnej;
   6. f)
      poradni psychologiczno-pedagogicznej;
   7. g)
      nauczyciela;
   8. h)
      pracownika socjalnego;
   9. i)
      asystenta rodziny;
   10. j)
       kuratora sądowego;
   11. k)
       organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotów działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
7. 7.
   Pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być organizowana i udzielana we współpracy z:

   1. a)
      rodzicami/opiekunami prawnymi ucznia;
   2. b)
      poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi;
   3. c)
      placówkami doskonalenia nauczycieli;
   4. d)
      innymi szkołami i placówkami;
   5. e)
      organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny i młodzieży.
8. 8.
   Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w:

   1. a)
      rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych;
   2. b)
      rozwijaniu umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów.
9. 9.
   Wszelkie działania związane z pomocą psychologiczno-pedagogiczną na terenie szkoły koordynuje wychowawca klasy.
10. 10.
    Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole udzielają pracujący z uczniem nauczyciele, wychowawcy klas, dyrekcja oraz specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności psycholog, pedagog.
11. 11.
    Uczniowie z trudnościami dydaktyczno – wychowawczymi mogą być kierowani do poradni psychologiczno-pedagogicznej na podstawie prośby rodzica. W takiej sytuacji:

    1. a)
       Rodzic wyraża pisemną prośbę do Dyrektora Szkoły o skierowanie dziecka na badania (załącznik nr 12)
    2. b)
       Rada Pedagogiczna potwierdza lub odrzuca zasadność wniosku rodzica do Poradni — opinia rady pedagogicznej (załącznik nr 12)
    3. c)
       Dyrektor Szkoły kieruje pismo do dyrektora poradni psychologiczno – pedagogicznej z prośbą o diagnozę ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (załącznik nr 13). do pisma załącza wniosek pełnoletniego ucznia do dyrektora szkoły, opinię Rady Pedagogicznej, opinię nauczyciela polonisty oraz kserokopie prac ucznia.
    4. d)
       Rodzic/prawny opiekun przekazuje wyniki badań poradni do szkoły. W przypadku ich braku szkoła nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne pogłębianie się trudności czy niepowodzeń w nauce.

1. 1.
   Uczniom pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

   1. a)
      zajęć rozwijających uzdolnienia;
   2. b)
      zajęć rozwijających umiejętności uczenia się;
   3. c)
      zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;
   4. d)
      zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne;
   5. e)
      zajęć związanych z wyborem kierunku dalszego kształcenia/zawodu (doradca zawodowy);
   6. f)
      porad i konsultacji;
   7. g)
      warsztatów.
2. 2.
   Przeznaczenie zajęć oraz liczebność grup uczniów na poszczególnych zajęciach:

   1. a)
      Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje się dla uczniów szczególnie uzdolnionych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.
   2. b)
      Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze — organizuje się dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.
   3. c)
      Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 5.
   4. d)
      Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne organizuje się dla uczniów przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10, chyba że zwiększenie liczby uczestników jest uzasadnione potrzebami uczniów.
   5. e)
      Inne zajęcia o charakterze terapeutycznym — organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mających problemy w funkcjonowaniu w szkole oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu szkoły. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10.
3. 3.
   Czas trwania zajęć:
   Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia, zajęć rozwijających umiejętności uczenia się, zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, zajęć specjalistycznych oraz zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu trwa 45 minut (dopuszcza się prowadzenie tych zajęć w czasie dłuższym lub krótszym niż 45 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami ucznia).
4. 4.
   Zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się, zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze oraz zajęcia specjalistyczne prowadzą nauczyciele, wychowawcy i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju zajęć. Zajęcia te prowadzi się przy wykorzystaniu aktywizujących metod pracy.
5. 5.
   Zindywidualizowana ścieżka kształcenia:

   1. a)
      Zindywidualizowana ścieżka kształcenia jest organizowana dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych.
   2. b)
      Zindywidualizowana ścieżka kształcenia obejmuje wszystkie zajęcia edukacyjne, które są realizowane:

      1. •
         wspólnie z oddziałem szkolnym;
      2. •
         indywidualnie z uczniem.
   3. c)
      Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie. Do wniosku o wydanie tej opinii, dołącza się dokumentację określającą:

      1. •
         trudności w funkcjonowaniu ucznia w szkole;
      2. •
         w przypadku ucznia obejmowanego zindywidualizowaną ścieżką ze względu na stan zdrowia — także wpływ przebiegu choroby na funkcjonowanie ucznia w szkole oraz ograniczenia w zakresie możliwości udziału ucznia w zajęciach edukacyjnych wspólnie z oddziałem szkolnym;
      3. •
         w przypadku ucznia uczęszczającego do szkoły — także opinię nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem o funkcjonowaniu ucznia w przedszkolu lub szkole.
   4. d)
      Uczeń objęty zindywidualizowaną ścieżką realizuje w danej szkole programy nauczania z dostosowaniem metod i form ich realizacji do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, w szczególności potrzeb wynikających ze stanu zdrowia.
   5. e)
      Na wniosek rodziców/prawnych opiekunów ucznia dyrektor szkoły ustala, z uwzględnieniem opinii publicznej poradni, tygodniowy wymiar godzin zajęć edukacyjnych realizowanych indywidualnie z uczniem, uwzględniając konieczność realizacji przez ucznia podstawy programowej kształcenia ogólnego.
   6. f)
      Nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem objętym zindywidualizowaną ścieżką podejmują działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia w szkole.
   7. g)
      Zindywidualizowanej ścieżki nie organizuje się dla:

      1. •
         uczniów objętych kształceniem specjalnym zgodnie z przepisami;
      2. •
         uczniów objętych indywidualnym nauczaniem zgodnie z przepisami.
6. 6.
   Uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. W przypadku, kiedy uczeń posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Zespół tworzy tzw. IPET (indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny). W skład zespołu wchodzą: wychowawca, nauczyciele, specjaliści pracujący z uczniem oraz zaproszeni rodzice/opiekunowie prawni ucznia/pełnoletni uczeń. Podstawą do przygotowania programu są: informacje zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego oraz wielospecjalistyczna ocena funkcjonowania ucznia, którą tworzą wychowawca, specjaliści i nauczyciele. Dyrektor lub przewodniczący Zespołu zawiadamia pisemnie rodziców/pełnoletniego ucznia o terminie spotkania Zespołu (załącznik nr 9), który opracowuje wielospecjalistyczną ocenę i indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny. Rodzice mają prawo uczestniczyć zarówno w opracowaniu IPET-u, jak i wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia. W spotkaniach Zespołu opracowującego IPET mogą uczestniczyć na wniosek dyrektora przedstawiciele poradni psychologiczno-pedagogicznych, na wniosek rodziców: lekarz, psycholog, logopeda, inny specjalista. Spotkania Zespołu odbywają się w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż dwa razy w roku szkolnym. Rodzice uczniów, posiadających orzeczenie otrzymują kopię wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania ucznia (załącznik nr 8) i indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (załącznik nr 7).
7. 7.
   Rodzicom/opiekunom prawnym uczniów i nauczycielom pomoc psychologiczno- pedagogiczna jest udzielana w szkole w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.
8. 8.
   Porady, konsultacje i warsztaty dla uczniów oraz ich rodziców/opiekunów prawnych prowadzą nauczyciele, wychowawcy i specjaliści (psycholog, pedagog).
9. 9.
   Dyrektor szkoły organizuje wspomaganie szkoły w zakresie realizacji zadań z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej polegające na zaplanowaniu i przeprowadzeniu działań mających na celu poprawę jakości udzielanej pomocy psychologiczno- pedagogicznej.
10. 10.
    W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.
11. 11.
    Porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści.
12. 12.
    Do zadań nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów w szkole należy w szczególności:

    1. a)
       rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;
    2. b)
       określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;
    3. c)
       rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki;
    4. d)
       podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;
    5. e)
       współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań.
13. 13.
    Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści w szkole prowadzą w szczególności obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami mającą na celu rozpoznanie u uczniów:

    1. a)
       trudności w uczeniu się oraz ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań;
    2. b)
       szczególnych uzdolnień;
    3. c)
       wspomaganie uczniów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami.
14. 14.
    W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym wychowawcę klasy.

1. 1)
   Nauczyciele, w szczególności wychowawcy klas oraz specjaliści (psycholog, pedagog) rozpoznają odpowiednio indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz indywidualne możliwości psychofizyczne uczniów, w tym ich zainteresowania i uzdolnienia.
2. 2)
   Nauczyciele, w szczególności wychowawcy klas oraz specjaliści (psycholog, pedagog) prowadzą w szczególności obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami, mającą na celu rozpoznanie u uczniów:

   1. a)
      trudności w uczeniu się, w tym ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się,
   2. b)
      szczególnych uzdolnień.
3. 3)
   W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, odpowiednio nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udziela uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informuje o tym wychowawcę klasy.
4. 4)
   Wychowawca klasy informuje innych nauczycieli lub specjalistów (psycholog, pedagog) o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem — jeżeli stwierdzi taką potrzebę, oraz we współpracy z nauczycielami lub specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno-pedagogiczna w ramach zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów oraz bieżącej pracy z uczniem.
5. 5)
   W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formach ujętych w rozdziale II, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane. Przy ustalaniu wymiaru poszczególnych form udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnia się wymiar godzin ustalony dla poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno- pedagogicznej.
6. 6)
   Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno- pedagogicznej ustala dyrektor szkoły, biorąc pod uwagę określoną w arkuszu organizacji szkoły odpowiednio liczbę godzin zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz innych zajęć wspomagających proces kształcenia lub liczbę godzin zajęć prowadzonych przez nauczycieli (rozdział II, pkt. 3).
7. 7)
   Wychowawca klasy oraz nauczyciele lub specjaliści, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracują z rodzicami/opiekunami prawnymi ucznia oraz – w zależności od potrzeb — z innymi nauczycielami i specjalistami, prowadzącymi zajęcia z uczniem, poradnią itp.
8. 8)
   W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną, wychowawca i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierają nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia.
9. 9)
   Nauczyciele i specjaliści udzielający pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w formach, o których mowa w r. II, pkt 1, oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia (załącznik nr 8).
10. 10)
    W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole, wychowawca klasy, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno- pedagogicznej, uwzględnia wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.
11. 11)
    W przypadku, gdy z wniosków, o których mowa w pkt 10 wynika, że mimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia, dyrektor szkoły, za zgodą rodziców/opiekunów prawnych ucznia, występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia. Wniosek o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia, zawiera informacje o:

    1. a)
       rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych, możliwościach psychofizycznych ucznia oraz potencjale rozwojowym ucznia;
    2. b)
       występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w szkole lub szczególnych uzdolnieniach ucznia;
    3. c)
       działaniach podjętych przez nauczycieli i specjalistów w celu poprawy funkcjonowania ucznia w szkole, formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi w szkole, okresie ich udzielania oraz efektach podjętych działań i udzielanej pomocy;
    4. d)
       wnioskach dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.
       * Przepisy pkt 3-10. stosuje się odpowiednio do uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinię poradni, z tym że przy planowaniu udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnienia się także zalecenia zawarte w orzeczeniach lub opiniach poradni psychologiczno-pedagogicznych.
12. 12.
    Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z przepisami (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji. Dz.U. z 2017r.,poz.1646 z późn. zm.).
13. 13.
    O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną informuje się rodziców/ opiekunów prawnych ucznia.
14. 14.
    O ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor szkoły niezwłocznie informuje pisemnie rodziców/opiekunów prawnych ucznia (załącznik nr 5).

1. A.
   Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy nie posiadają opinii opracowanej przez poradnię psychologiczno–pedagogiczną/specjalistyczną lub orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego

   1. 1.
      Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana na pisemny wniosek (załącznik nr 1):

      1. a)
         ucznia;
      2. b)
         rodziców ucznia;
      3. c)
         nauczyciela, wychowawcy, specjalisty prowadzącego z uczniem zajęcia;
      4. d)
         poradni psychologiczno-pedagogicznej;
      5. e)
         pracownika socjalnego;
      6. f)
         asystenta rodziny;
      7. g)
         kuratora sądowego.
   2. 2.
      Pomoc psychologiczno–pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy:

      1. a)
         ucznia;
      2. b)
         rodziców ucznia;
      3. c)
         dyrektora;
      4. d)
         nauczyciela prowadzącego zajęcia z uczniem;
      5. e)
         pielęgniarki szkolnej;
      6. f)
         poradni;
      7. g)
         asystenta edukacji romskiej;
      8. h)
         pracownika socjalnego;
      9. i)
         asystenta rodziny;
      10. j)
          kuratora sądowego;
      11. k)
          organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotów działających na rzecz rodziny i młodzieży.
   3. 3.
      Korzystanie z pomocy psychologiczno–pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.
   4. 4.
      Potrzebę objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną rodzic, nauczyciel, wychowawca, specjalista, zgłasza przez złożenie wniosku (załącznik nr 1).
   5. 5.
      Nauczyciel, specjalista, wychowawca lub dyrektor szkoły po stwierdzeniu, że ucznia należy objąć pomocą psychologiczno-pedagogiczną może zorganizować spotkanie zespołu nauczycieli uczących ucznia oraz specjalistów (psycholog, pedagog) i wnioskować o dostosowanie form pomocy (załącznik nr 2).
   6. 6.
      Rodzic, jeżeli nie wyraża zgody na organizowanie w szkole pomocy psychologiczno–pedagogicznej lub z niej rezygnuje w trakcie udzielania, składa pisemny wniosek w tej sprawie (załącznik nr 1).
   7. 7.
      Wychowawca koordynuje spotkanie ww. zespołu (punkt 6) oraz udziela dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
   8. 8.
      W przypadku stwierdzenia przez nauczyciela, specjalistę, wychowawcę, rodzica lub dyrektora szkoły, że uczeń powinien być objęty pomocą psychologiczno–pedagogiczną, wychowawca razem ze specjalistami zatrudnionymi w szkole i wszystkimi nauczycielami uczącymi ucznia, dokonuje wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, ustala sposób dostosowania wymagań edukacyjnych (załącznik nr 3) oraz ustala formy udzielania tej pomocy, okres jej udzielania oraz wymiar godzin.
   9. 9.
      Ze wstępną oceną poziomu funkcjonowania ucznia zapoznają się wszyscy nauczyciele pracujący z uczniem, a w swojej bieżącej pracy uwzględniają wskazówki do pracy zapisane w tym dokumencie, głównie dotyczące dostosowania wymagań edukacyjnych. 10. Pedagog, psycholog w oparciu o dokumentację prowadzoną przez wychowawców (załączniki nr 4, nr 1, nr 2, nr 3), prowadzi ewidencję wszystkich uczniów w szkole, którym udzielana jest pomoc psychologiczno–pedagogiczna (załącznik nr 6).
   10. 10.
       Wychowawca, w formie pisemnej, np. pismem (załącznik nr 5) lub przez e-dziennik informuje rodzica o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno–pedagogiczną oraz o ewentualnych zaplanowanych formach pomocy takich jak:

       1. a)
          zajęcia rozwijające uzdolnienia;
       2. b)
          zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się;
       3. c)
          zajęcia specjalistyczne: korekcyjno–kompensacyjne, z terapii pedagogicznej, zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno – społeczne;
       4. d)
          porady i konsultacje dla rodziców i uczniów;
       5. e)
          bieżąca pomoc da uczniów.
   11. 11.
       Osobą odpowiedzialną za sposób zorganizowania i przebieg udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej jest wychowawca klasy działający w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
   12. 12.
       Wychowawca w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej odpowiada za właściwe prowadzenie dokumentacji ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną (założenie teczki dla ucznia objętego pomocą psychologiczno – pedagogiczną).
   13. 13.
       Właściwie prowadzona dokumentacja ucznia objętego pomocą psychologiczno‑pedagogiczną jest składowana przez wychowawców klas, a przechowywana u psychologa, pedagoga szkolnego. Dokumentacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej ulega zniszczeniu w przypadku, kiedy:

       1. •
          uczeń przerwał naukę;
       2. •
          uczeń ukończył szkołę
   14. 14.
       Wychowawca wraz z zespołem ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej odpowiada za poprawność merytoryczną opracowanej wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia (załącznik nr 3).
   15. 15.
       Nauczyciele/specjaliści, w wybrany przez siebie sposób, monitorują przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej uczniom z danego oddziału, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno–wyrównawczych, specjalistycznych, poprzez autoewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów.
2. B.
   Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy posiadają opinię opracowaną przez poradnię psychologiczno–pedagogiczną lub specjalistyczną.

   1. 1.
      Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, w przypadku posiadania przez ucznia opinii wydanej przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną lub specjalistyczną jest udzielana przez nauczycieli na podstawie opinii, w trakcie bieżącej pracy z uczniem i specjalistów w miarę potrzeb.
   2. 2.
      Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.
   3. 3.
      Jeżeli zostanie stwierdzona szczególna potrzeba dostosowania form pomocy uczniowi należy złożyć stosowny wniosek do dyrektora szkoły (załącznik nr 2).
   4. 4.
      Jeżeli rodzic ucznia nie wyraża zgody na organizowanie przez szkołę pomocy psychologiczno – pedagogicznej, składa pisemny wniosek w tej sprawie (załącznik nr 1).
   5. 5.
      Wychowawca klasy koordynuje udzielanie dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
   6. 6.
      Wychowawca razem ze specjalistami zatrudnionymi w szkole i wszystkimi nauczycielami uczącymi ucznia/dziecko, dokonuje wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia (załącznik nr 3) oraz ustala formy udzielania pomocy, okres jej udzielania oraz wymiar godzin.
   7. 7.
      Osoby odpowiedzialne za poprawność merytoryczną opracowanej wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia to osoby sporządzające załącznik nr 3.
   8. 8.
      Pedagog, psycholog w oparciu o ewidencję prowadzoną przez wychowawców (załączniki nr 4, nr 1, nr 2, nr 3) prowadzi ewidencję wszystkich uczniów w szkole, którym udzielana jest pomoc psychologiczno – pedagogiczna (załącznik nr 6).
   9. 9.
      Wychowawca, w formie pisemnej, np. pismem (załącznik nr 5) lub przez e-dziennik informuje rodzica o zaplanowanych formach pomocy takich jak:

      1. a)
         zajęcia rozwijające uzdolnienia;
      2. b)
         zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się;
      3. c)
         zajęcia dydaktyczno–wyrównawcze;
      4. d)
         zajęcia specjalistyczne: korekcyjno–kompensacyjne, rewalidacyjne, z terapii pedagogicznej.
   10. 10.
       Osobą odpowiedzialną za sposób zorganizowania i przebieg udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej jest wychowawca klasy działający w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
   11. 11.
       Wychowawca w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej odpowiada za właściwe prowadzenie dokumentacji ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
   12. 12.
       Właściwie prowadzona dokumentacja ucznia objętego pomocą psychologiczno‑pedagogiczną jest składowana przez wychowawców klas, a przechowywana u psychologa/pedagoga szkolnego.
   13. 13.
       Nauczyciele/specjaliści, w wybrany przez siebie sposób, monitorują przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniom z danego oddziału, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, specjalistycznych, rewalidacyjnych poprzez autoewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów.

1. 1.
   Wychowawca na pierwszym zebraniu z rodzicami informuje o wynikającym z ustawy o systemie oświaty (art.40 pkt.1) obowiązku zapewnienia uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne oraz o konsekwencjach wynikających z absencji ucznia. Obowiązek ten spoczywa na obojgu rodzicach chyba, że jedno zostało pozbawione przez sąd władzy rodzicielskiej; obowiązek ten odnosi się także do opiekunów prawnych ucznia. Art. 18. 1.Rodzice dziecka podlegającego obowiązkowi szkolnemu są obowiązani do:

   1. 1)
      dopełnienia czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do szkoły;
   2. 2)
      zapewnienie regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne;
   3. 3)
      zapewnienia dziecku warunków umożliwiających przygotowanie się do zajęć;
2. 2.
   Wszyscy nauczyciele regularnie kontrolują frekwencję poszczególnych uczniów na swoich lekcjach. W przypadku stwierdzenia 3 kolejnych nieobecności na lekcjach z danego przedmiotu (unikania danego przedmiotu przez ucznia) nauczyciel ma obowiązek zgłosić ten fakt wychowawcy klasy, który podejmie odpowiednie działania.
3. 3.
   Wychowawca dokonuje analizy frekwencji na każdej lekcji wychowawczej.
4. 4.
   Wychowawca na każdym zebraniu z rodzicami weryfikuje usprawiedliwienia nieobecności i zwolnienia z zajęć.
5. 5.
   Uczeń może opuścić szkołę po uprzednim zwolnieniu go przez rodziców u wychowawcy, pedagoga, wicedyrektora lub dyrektora szkoły za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Niespełnienie tych warunków pozwala uznać nieobecność za nieusprawiedliwioną.
6. 6.
   W przypadku samowolnego opuszczenia zajęć przez ucznia nauczyciel, na którego zajęciach miało to miejsce, zobowiązany jest zaznaczyć nieobecność ucznia na lekcji oraz tego samego dnia powiadomić wychowawcę lub pedagoga.
7. 7.
   Po powrocie do szkoły uczeń jest zobowiązany dostarczyć usprawiedliwienie (nie później niż do końca miesiąca, w którym był nieobecny). Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, uczeń ma godziny nieusprawiedliwione.
8. 8.
   W przypadku dłuższej nieobecności ucznia, rodzic/opiekun prawny ma obowiązek poinformować osobiście lub telefonicznie wychowawcę lub pedagoga o przyczynie absencji dziecka na zajęciach lekcyjnych. W przypadku braku informacji w tym terminie, wychowawca kontaktuje się z rodzicami/ opiekunami prawnymi.
9. 9.
   Na godzinie wychowawczej rozliczana jest frekwencja od ostatniego okresu rozliczeniowego. Wszystkie godziny nieusprawiedliwione w terminie uważane są za wagary.
10. 10.
    W przypadku wagarów lub domniemania wagarów należy podjąć następujące kroki:

    1. a)
       w przypadku opuszczenia 20 godzin – wychowawca telefonicznie, e-mailem lub przez dziennik elektroniczny informuje rodzica/opiekuna prawnego o absencji, ustala jej przyczynę i udziela upomnienia wychowawcy;
    2. b)
       w przypadku nieusprawiedliwionych kolejnych 10 godzin wychowawca wzywa rodzica do szkoły na rozmowę wyjaśniającą i sporządza notatkę z rozmowy, którą umieszcza w dzienniku lekcyjnym (zakładka kontakty z rodzicami);
    3. c)
       w przypadku powyżej 40 godzin nieusprawiedliwionych – wychowawca informuje o sytuacji dyrektora szkoły i wysyła rodzicom/opiekunom prawnym pisemne – zawiadomienie o absencji ucznia (załącznik nr 14);
    4. d)
       w przypadku, kiedy rodzic zgłosi się do szkoły i stwierdzone zostaną wagary, z uczniem zostaje podpisany kontrakt (załącznik nr 15).
    5. e)
       w przypadku braku reakcji rodziców/prawnych opiekunów na przedłużające się wagary (ponad 70 godzin nieusprawiedliwionych), wychowawca z pedagogiem podejmują inne działania mające na celu wyjaśnienie nieobecności ucznia (załącznik nr 16);
    6. f)
       jeżeli uczeń znajduje się pod nadzorem kuratora sądowego, to wychowawca powiadamia o absencji ucznia również kuratora;
    7. g)
       jeżeli działania nadal nie odnoszą skutku, Dyrektor szkoły w porozumieniu z wychowawcą i pedagogiem kierują sprawę do Sądu Rodzinnego, Wydział Rodzinny i Nieletnich o uchylaniu się ucznia od obowiązku szkolnego i o wgląd w sytuację rodzinną ucznia i informują o podjętych przez szkołę krokach;
    8. h)
       wszelkie działania szkoły muszą być udokumentowane pisemnie i umieszczone w dokumentach klasy i/lub dzienniku elektronicznym.
11. 11.
    Postępowanie dotyczące wagarów wdraża się automatycznie w przypadku wystąpienia 50% nieobecności nieusprawiedliwionej na zajęciach obowiązkowych w okresie 1 miesiąca. Wychowawca klasy zobowiązany jest do poinformowania rodziców telefonicznie, mailowo lub przez dziennik elektroniczny.
12. 12.
    Nauczyciel przedmiotu na bieżąco informuje wychowawcę o zagrożeniu nieklasyfikowaniem ucznia: Wychowawca informuje rodziców o zagrożeniu nieklasyfikowaniem w terminie jednego miesiąca przed klasyfikacją semestralną.
13. 13.
    Pedagog i wychowawcy współpracują z kuratorami sądowymi (w przypadku rodzin objętych nadzorem).
14. 14.
    Uczeń, który nie realizuje obowiązku szkolnego, a skończył 18 rok życia zostaje decyzją Rady Pedagogicznej skreślony z listy uczniów.

1. 1.
   Zadania nauczycieli, wychowawców i specjalistów w szkole:

   1. a)
      rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;
   2. b)
      określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;
   3. c)
      rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły;
   4. d)
      podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;
   5. e)
      współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań.
2. 2.
   Nauczyciele oraz specjaliści w szkole prowadzą w szczególności:

   1. a)
      obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami mającą na celu rozpoznanie u uczniów:

      1. •
         trudności w uczeniu się;
      2. •
         szczególnych uzdolnień,
   2. b)
      wspomaganie uczniów w wyborze kierunku dalszego kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami.
3. 3.
   Zadania pedagoga i psychologa:

   1. a)
      diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły;
   2. b)
      diagnozowanie sytuacji wychowawczych w szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu szkoły;
   3. c)
      udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;
   4. d)
      podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży;
   5. e)
      minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów;
   6. f)
      inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;
   7. g)
      pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów;
   8. h)
      wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w:

      1. •
         rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły;
      2. •
         udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
4. 4.
   Zadania doradcy zawodowego:

   1. a)
      systematyczne diagnozowanie zapotrzebowania uczniów na informacje edukacyjne i zawodowe oraz pomoc w planowaniu kształcenia i kariery zawodowej;
   2. b)
      gromadzenie, aktualizacja i udostępnianie informacji edukacyjnych i zawodowych właściwych dla danego poziomu kształcenia;
   3. c)
      prowadzenie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu z uwzględnieniem rozpoznanych mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;
   4. d)
      koordynowanie działalności informacyjno-doradczej prowadzonej przez szkołę;
   5. e)
      współpraca z innymi nauczycielami w tworzeniu i zapewnieniu ciągłości działań w zakresie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;
   6. f)
      wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.